Alweer een weekje voorbij en alhoewel we niet op uitstap zijn geweest, valt er toch het een en ander te vertellen:

Ten eerste liep de temperatuur deze week bijzonder hoog op. Dinsdag en woensdag was het voor mij dan ook van het goede te veel. De werkelijke temperatuur was 32°, maar de gevoelstemperatuur was maar liefst 37°. De minste inspanning zorgde ervoor dat ik baadde in het zweet. Toen de elektriciteit het in een van deze nachten liet afweten, vroeg ik mij eventjes af hoeveel mensen er al gestorven zijn van de hitte. Het was echt ondraaglijk! Gelukkig is Koning Winter (= het regenseizoen en slechts enkele graadjes minder) vanaf vandaag in het land. Deze neltjes regen. Deze namiddag werden we dan ook “getrakteerd” op de eerste frisse druppeltjes regen. Hopelijk gaat het regenseizoen gepaard met minder (geen??) watertekort.

Daarnaast maakte één van de meisjes het mij deze week opnieuw knap lastig… Toen ze klaar was met haar kindje te voeden, zei ik dat hij water nodig had (de hoge temperaturen, remember?). Om een mij onbekende reden viel dit in het verkeerde keelgat, wat eerste leidde tot een totale stilte. Toen ik haar baby wilde oppakken om hem zelf water te geven, barste er plots een Spaanse furie los… Ze kunnen zo lief zijn, meneer, maar o wee als er hen iets niet aanstaat. Daarenboven is het altijd “allen tegen één”: is de ene kwaad op mij, doet de andere – uit solidariteit- prompt mee. Gezellig is anders…

Een derde belangrijke gebeurtenis deze week was de intrede van onze derde “compagnera”. Het is een meisje van 15 jaar die zwanger is. (Op deze manier maak ik toch een zwangerschap mee J.) Het feit dat ze zwanger is, zorgde onmiddellijk voor een goede band met het meisje met de baby. Al snel werden er zwangerschapstips uitgewisseld: ‘je mag niet meer lopen’, of ‘je moet minder koffie drinken’, maar ook ‘je mag je niet na 17 uur wassen of je kindje kan een bronchitis krijgen’. Deze laatste tip klinkt misschien grappig, maar ik denk dan altijd: “Moeten die meisjes een baby’tje grootbrengen?’. Een ander voorbeeld: ik vroeg aan het nieuwe meisje hoe lang ze al zwanger was. Ze vertelde dat ze in oktober zal bevallen en wist dus blijkbaar niet hoe ver ze al was. Dus gingen we samen tellen. Het mamaatje was aan het rekenen en vroeg halverwege hoelang een zwangerschap nu ook al weer duurde… Toen we klaar waren, bleek dat ze nog maar drie maanden in plaats van vier maanden – zoals ze zelf dacht- zwanger was. Bij ons weten zwangere vrouwen tot op de week precies (sommigen zelfs tot op een halve week nauwkeurig) hoe ver ze zijn…

Tot slot ging deze week gepaard met vele twijfels of ik al dan niet het goedkope ticket op 21 oktober (“probleem”: een maand vroeger dan gepland) moet nemen of niet. Eén nacht kon ik er zelfs echt niet door slapen (sorry, Pieter!). To be continued dus…

Liefs,

Saraï